Dziś, w dobie bardzo wytrzymałych materiałów, już rzadko stosowana piękna teoria rury grubościennej pod ciśnieniem. Jej autorem jest francuski naukowiec Gabriel Lame (1795 – 1870).
Według niej naprężenia w stanie sprężystym opisują poniższe zależności. Główną różnicą w stosunku do rury cienkościennej jest brak równość odkształceń względnych promieniowych i obwodowych: er # et.
W wypadku działania tylko ciśnienia wewnętrznego naprężenia na skrajnych powierzchniach wynoszą:
W celu wykonania symulacji przyjmijmy kryterium grubościenności, że ścianka jest grubsza niż jednej szóstej średnicy. Dla typowej rury DN 100 o średnicy zewnętrznej 114,3 mm przyjęto grubość ścinaki zgodnie z PN EN 10220 – 1 równe 25 mm. Promień wewnętrzny: 32,15 mm. Promień zewnętrzny: 57,15 mm. Ciśnienie wewnętrzne 50 MPa.
A poniżej pokazano zbieżność wzorów z symulacją. Lame miał rację …
